Studio fotograficzne

U większości wątrobowców odgałęzienia boczne biorą początek z osi macierzystej — obok zawiązków listków, a u mchów — pod tymi zawiązkami. Te grzbietobrzuszne, bilateralne lub promienisto ulistnione łodyżki są również plechami analogicznymi do pędów roślin wyższych. Mszaki nie mają bowiem jeszcze korzeni, mimo że w przeciwieństwie do większości glonów są z reguły organizmami lądowymi. Przymocowują się do podłoża za pomocą chwytników (ryzoidów). U wątrobowców chwytniki przedstawiają nierozgałęzione jednokomórkowe włoski, odgraniczone u podstawy poprzeczną błoną, natomiast u mchów występują w postaci rozgałęzionych nitek komórkowych. Mszaki moga pobierać wodę nie tylko chwytnikami, lecz również całą powierzchnią ciała. Również w plechach mszaków, składających się z wielu warstw komórek, umieszczona apikalnie strefa wzrostu ma często tylko jedną komórkę szczytową. Ugałęzienie wątrobowców z tak zbudowanymi strefami wzrostu uwarunkowane jest wczesnym zakładaniem nowych komórek szczytowych z brzeżnie położonych polówek młodych segmentów. W rosnących prosto, promienisto zbudowanych plechach mchów komórka szczytowa ma postać zwróconej wierzchołkiem ku dołowi piramidy ograniczonej trzema płaszczyznami. Jest ona trójsieczna, ponieważ odcina segmenty w trzech kierunkach ku dołowi. Zawiązki liści mchów także zakończone są klinowatą dwusieczną komórką szczytową: wykazują zatem wzrost wierzchołkowy, Później rosną interkalarnie. [patrz też: tkanka wzmacniająca, eozynofilowe zapalenie przełyku, internetowa przegladarka skierowan do sanatorium ]