Studio fotograficzne

Bulwy są plagiotropowe i mają tylko łuskowate liście dolne. Bulwy ziemniaka powstają w większej ilości zawsze na końcach podziemnych plagiotropowych rozgałęzień bocznych (rozłogów); tworzą się one przez nabrzmienie kilku międzywęźli i służą do rozmnażania rośliny macierzystej. W widocznych na każdej bulwie ziemniaka regularnie rozmieszczonych zagłębieniach ukryte sa pączki boczne (oczka). Małe łuskowate liście, w których kątach tworzą się oczka, są dostrzegalne tylko na bardzo młodych bulwach; natomiast na dojrzałych bulwach widoczne są już tylko ich blizny. Po wytworzeniu bulw roślina macierzysta obumiera. U roślin trwałych z przemijającymi bulwami podziemnymi (np. Ranunculus bulbosus, Crocus, Coichicum) podstawa pędu odnawiającego, który wyrósł z zeszłorocznej bulwy, nabrzmiewa w ciągu okresu wegetacyjnego, przekształcając się w nową bulwę. Dlatego może na niej wytworzyć się tylko jeden pączek boczny, z którego następnej wiosny rozwinie się pęd odnawiający. Bulwy takie są ortotropowe i mają także liście właściwe. U Crocus nowa bulwa powstaje na szczycie starej, tak że jedna znajduje sie ponad drugą, u Colchicum natomiast rozwija się ona z boku, podstawy starej bulwy. [patrz też: endometrioza w jelitach, nfz przeglądarka skierowań do sanatorium, bulwy korzeniowe ]